پرواز
نشست و پرو بال خاكي اش را استراحت دادلا به لاي پرهارا با انگشتانش پاك كرد
مدت ها پرواز نكرده بود اما احساس خستگي مي كرد
از آب جوي كمي كف دستش جمع كرد
به آرامي روي پرهايش ريخت
بوي شكوفه از تنش برخاست
خودش را در آينه جوي آب نگاه كرد
گل ساعتي زمزمه كرد وقت كم است
با خود گفت تنبلي بس است
بايد پرواز كرد...بايد رفت
پرواز كرد بي آنكه پشت سرش را نگاه كند
posted by padideh at 7/19/2006 09:35:00 AM
5 Comments:
.پدیده جان سلام
تقدیم به پدیده که در نوع خود"
.بی همتاست و برایم عزیز است
بعد از سه چهار روزی که میهمانِ
زیبا خویِ پیری در فرانکفورت بودم
.دیشب باز به برلین بازگشتم
،در دوران کودکی
مادر و برادر بزرگم
هر بار که عصرهای جمعه
به بیمارستان روانی چهرازی
برای ملاقات بیماران میرفتند
.".مرا هم به همراه خود میبردند
...
.سحر بر بانوی شعر و احساس به خیر
.سعید از برلین
salam
to hanoozam khoob entekhab mikoni
va kami kadro mishnasi
fekr konam betooni az aksaye khodet estefade koni ...
mtmaenam behtar az in mishe .
سلام آقا يا خانم عزيز...با يک داستان به روزم:
من و پياز...و حنا دختری بود توی مزرعه.
ممنون ميشوم نظرتان را بنويسيد.
salam ghashang bud be man ham sar bezan
...کاش بشه بدون دیدن پشت سر پرواز کرد...
Post a Comment
<< Home