عصر جمعه

دلم زرد رنگ است به رنگ عصر جمعه

دوباره خاطره ها را مرور می کنم

شیرین و تلخ

شیرین ها را مو به مو تکرار می کنم

تلخ ها را هر کدام جایی می گذارم

تا این طرف و آن طرف گم شوند

تو را به یاد می آورم

که مرا بنا کردی و فرو ریختی

و من کنون خویش را از نو بنا می کنم

با سنگ مرمر سرد