Wednesday, September 13, 2006

كو رهيار

چمدان را آماده مي كند
توشه اش را بر مي دارد
سفري نه چندان طولاني در پيش است
روح جهانگرد آرامش نمي گذارد
كو رهيارش؟
و باز هم تنها سفر مي كند
اين دل كه آرام نمي گيرد

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

سلام... و چقدر من این صفحهء ابی آرامش را دوست دارم خدا می داند...
اعترافات آن لاینت تازه بودها... گذشت آن روزهایی که عشق را ان لاین می بخشیدم و به خیالم ان لاین می مکیدم... بگذریم... در تاریخ این روزهای بی آسمان و بی خاطره دلشوره های من هر لحظه از قلم می افتد...

9/16/2006 2:44 AM  
Anonymous Anonymous said...

سلام پديده ي عزیز..ياد تمام توپولوف هاي دنيا مي افتم و سي – 130 ...به هر حال من به روزم.
...به جای همه ی اینها یک استاد مافنگی داشنیم که دست به دستمالش بد نبود كه هيچ ، عالي بود.ممکن است شهریار در حیطه ی ادبیات ترکی کارهای مهمی کرده باشد ،که من نميدانم ،اما هر چه فکر میکنم میبینم در شعر فارسی،تاکید میکنم فارسی هیچ چیزی به ادبیات ما اضافه نکرده به جز بار ! و جالب اینکه نمایندگان ملت طرح را تصویب کردند و ما حالا روز ملی شعرو ادب داریم که با این اوصاف کاش نداشتیم.

9/16/2006 2:44 PM  
Anonymous Anonymous said...

سفری بس طولانی در پیش است چون رهیاری نیست!

9/17/2006 3:58 AM  

Post a Comment

<< Home