فالگیر
دوباره به او پناه بردم تا سرنوشتم را از لا به لای ورق ها
و خطوط قهوه مانده در فنجان بخواند
نیرویش همیشه دل و دستم را می لرزاند
برایم افسانه می گوید
و من متعجب می خندم
posted by padideh at 4/19/2006 10:19:00 AM
Wednesday, April 19, 2006
دوباره به او پناه بردم تا Previous Posts
- هوای ناز
- رنگ هایم کو؟
- مغز من
- عصر پاییز
- هوا بس ناجوانمردانه سرد است
- وقت کم است
- قرمز
- اثر
- سفرنامه
- سال نو
1 Comments:
salam shehayetan besyar jazab va ghashang hast
Post a Comment
<< Home