ستاره هاي من

بادي مي وزد و ستاره ها را با خودش مي برد

به دنبالشان مي گردم يكي دو تايشان را مي يابم

اما هر چه مي گردم چندتايي را پيدا نمي كنم

باز هم گريه و ناله و سرگرداني

با چند تا پولكي كه به جايشان به من مي دهند

خودم را سرگرم مي كنم

اما من ستاره هاي خودم را مي خواهم

...

فردا در حالي كه اميدي برايم نمانده

زير پايم را نگاه مي كنم

پر از ستاره است

گويي ستاره هايم زاييده اند

يكي يكي برشان مي دارم و مي بوسمشان

آنها هم داستان سفرشان را برايم مي گويند