زندگي نامه اش در يك نگاه

وقتي كه قصه هاي دوران كودكي اش ماهي سياه و كوچولو و پسر لبو فروش بوده
وقتي كه توي بچگي عزيزش چندين بار جلو چشمش خودكشي مي كنه
وقتي كه به جاي لباس دخترونه هميشه لباس پسرونه مي پوشيده
دوره بلوغش همزمان با ترس مدام از دست دادن مادرش مي گذشته
در بحراني ترين زمان براي درس خوندن عزيزترينش رو براي هميشه از دست مي ده
و زماني كه بايد براي زندگي خودش تصميم بگيره مسووليت سنگيني گردنش مي افته
مي خواستيد چه گهي از آب در بياد آخه؟؟؟؟؟؟؟

ديدار تازه مريد و مراد

مريد و مراد بعد از سال ها يكديگر را ديدند

بر خلاف انتظار مريد، مراد آنچنان سريع به طرفش آمد

كه موهايش اسير باد شد

مريد بغض كرد اما نگذاشت بتركد

وقت كمي داشتند تا چند كلمه اي حرف بزنند

چون مثل خيلي وقت ها چشم ها آنها را مي پاييدند

مريد جملات مقطعي را خيلي سريع گفت

اگر چه نيازي به كلام نبود

آنها مثل هميشه با نگاه هايشان حرفها را رد و بدل كردند

و دوباره ازهم دور شدند

دلگير

احساس هايم با هم مخلوط شده

توانايي تفكيك ندارم

درست و اشتباه را نمي فهمم

خسته ام خسته

تنهايم تنها

ساز باران

ساز را برداشتم

در دستم گرفتم و چرخاندم

تازگي ياد گرفته ام ساز باران را بنوازم

شرررررررررررررر

چشمانم را بستم و آرام تر نواختم

شرررررررررررررر

روز اول تابستان است

اما صداي باران مرا تا پاييز مي برد

فصل ها در گذرند و خوشبختانه هنوز هستيم

ساز را از اين دست به آن دست مي دهم

شرررررررررررررر

يك سخن

به گمان من ، تن عریان تو باید مال کسی باشد که روح عریانش را دوست می داری

"چارلي چاپلين"

نامه

مدت هاست مي خواهم نامه اي بنويسم

به تو

روي كاغذي به سپيدي كودكي هايم

با مدادي كه هنگام نوشتن موسيقي مي نوازد

و آنچنان حرف هايم را روان برايت بنويسم

كه در آرامشي صورتي فرو روم

اين روي سكه

چشمه اشكم چرا خشك نمي شود؟
چشمم تاولي زده به اندازه تمام اندوهم

و اين تهوع هر روزه صبحگاهي

كه مرا را تا دم مرگ مي كشاند

خسته ام خسته از اين همه

با سيلي روي خود سرخ كردن ها

نيست فرشته اي كه دستم را بگيرد

و مرا تا اوج آرامش ببرد

تنها منم و اين روح يخ زده كه دستانم را مي فشرد

رويايي ديگر

ديشب خوابي ديدم كه دلم را لرزانده

چرا آنقدر كه در خواب دوستش داشتم

در بيداري نمي خواهمش؟

گاهي روياها چه بي دليل به سراغم مي آيند

و فكرم را به خود مشغول مي كنند

ميان اين همه شلوغي تو در دنياي من چه مي كني؟

دريغ مدار

بوسه هايت را كه از من دريغ مي كني

اما اين ستاره هاي چشمانت را از من نگير

كه بدون اين ستاره ها

شب و روزم تيره و تار است

استحاله

بدنم استحاله مي شود

تغييرات يكي پس از ديگري خود نمايي مي كنند

و من مبهوت آنها را مي نگرم

هنوز نمي دانم به چه تبديل خواهم شد

باز هم عکس

سهم زن نیمی از آژادی

حضور پدیده در یک پدیده نه چندان نوظهور اجتماعی

تجمع اعتراضی زنان برای لغو قوانین زن ستیز

بالاخره رفتم میدون هفت تیر. تنهای تنها

از هیجان دستام می لرزید. یه دفعه دیدم وسط جمعیتم

از شعارهای در هم و بر هم چیزی یادم نیست

ولی صدای جیغ ها و دست زدن ها هنوز توی گوشم می پیچه

!!!وقتی دیدم که از بینشون اومدم بیرون شروع کردم به عکس گرفتن و اطلاع رسانی

همه از هم می پرسیدن چه خبره؟؟ و من شروع می کردم به توضیح دادن

رفتم روی پل هوایی اون جا همه چند تا چند تا ایستاده بودند و از هم سوال می کردند

من هم می رفتم بین هر دسته و شروع می کردم به توضیح که خواسته این زنها چیه
!!فکر می کردم حالا که یه جورایی می ترسم برم بین شون رسالت دارم که برای همه بگم چه خبره

چون اون هایی که از دور نگاه می کردند نمی دونستن که تجمع برای چی هست

آخرش که شروع کردند به دستگیری و بردنشون (با عرض خجالت) در رفتم

سوار تاکسی شدم و از راننده پرسیدم چه خبر بود؟؟

!!!گفت: نمی دونم . گفتم: فکر کنم دعوا شده بود

فصلي گرم

روز گرم و تن تب دار من

سرگردانم ميان اين همه شلوغي

چشمانم تنگ شده در برابر نور

تنم در آستانه اتفاقي است

كه ماهانه آن را علامت مي زنم

قطره عرقي بر تنم آرام مي لغزد و

موهايم هوا را عاجزانه از من مي طلبند

آرام قدم بر مي دارم تا برسم به نسيم

اين زني است كه آنچنان تنها نيست

در آستانه فصلي گرم

محكمه

دختر هميشه در محكمه خودش حكم مي دهد

كتاب قانون اين قاضي تجارب گذشته اش است

اين بار كه معشوقش متهم شد حكم صادر شده اين بود

دخترك در تاريكي بوسه اي به غريبه اي بدهد

تا آتش خشمش كمي فروكش كند

تغيير

بعد از گذشت زمان نه چندان طولانی، شبيه آنهايي شدم كه از بالا نگاهشان مي كردم

بوی کتاب

دلم برای کتاب و بوی کاغذ لک زده

این صفحه عمودی شیشه ای

واژه ها را در خود اسیر کرده است

دلم می خواهد کتابی را در آغوش بگیرم

و با قلم یکی دو جای صفحه را خط بکشم

گويي من هم اسیر این صفحه شیشه ایم

زمزمه در خواب

دیشب کسی در خواب مدام در گوشم زمزمه می کرد

"اوهام شما را به حقیقت می رساند"

تمام امروز به این جمله می اندیشم