سفرنامه

به بهشت کودکی بازگشته ام
و غوطه ورم در خاطرات شیرین
هر قدم از این شهر
زنده می کند روزگاران تلخ و شیرین
دو دختر به دور مادر می گردند
گویی گذشته را جبران می کنند
دخترانی باکره که چند گاهی بیش به یائسگی شان نمانده
مادرم ته مانده کتاب هایشان را می خواند
من گیج و مبهوت منتظر آینده نامعلوم
حافظ ولی به من مژده می دهد
زهی خجسته زمانی که یار بازآید
به کام غمزدگان غمگسار باز آید

سال نو

ای برگرداننده روز و شب به هم

ای که دل ها و دیده ها را با یک جرقه دگرگون می سازی

ای که با یک نظر حال ها را منقلب می کنی

اکنون وقت آن است که حال ما را به نیکوترین شکل ممکن برگردانی

تو کیستی مگر

جان کلام این است

ریشه دوانده ام

جوانه زده ام از عشق

چرا گریز

تا ریشه ام در توست

می مانم

معشوق گنگ

تو آمدی و در وجودم مانده ای

هیچ راه گریزی از تو نمی یابم

گاهی می پرسم چرا گریز

گاهی می پرسم چرا قرار

شاید به قول آن زن فالگیر

ستاره های من و تو کنار همند

و ما را کنار هم نگه داشته اند

تنها یک راه گریز مانده

اگر نشد برای همیشه در تو می مانم

چه می شد اگر گنگ نبودی

شب من

یک جرعه می

موسیقی

گرمای تب

رقص

دلتنگی مکرر او

اما به آسمان

به تو رسیدم

تنهایم مگذار

عاقبت

کنار یکی از قبرها ایستادم

نمی دانم آن کسی که آن را حفر کرده بود گونیا داشته یا نه

داشتم زاویه اش را با چشمم اندازه می زدم

و مثل همیشه مته به خشخاش می گذاشتم

که کسی در گوشم خواند

عاقبت منزل ما وادی خاموشان است

ولی چه باد سرد و خاموشی می وزید

لباس من

پوشش من متعلق به من

پوشش من نماینده من

پوشش من نشانه من

پس من همانم که می بینید

توان تغییرم را ندارید

زن

هر روز

روز زن

خودمان را فراموش نکنیم

مرگ غم

دردم را که به تو می گویم

تاب شنیدنش را هم نداری

با وجودی که درمانش در دست توست

گاهی تنها آرام بخشش فریادم است

آن هم در درون

ولی بالاخره هر دردی را درمانی است

و درمان درد بی درمان مرگ است

نه مرگ من بلکه مرگ غم

رقیب من زمان

ای زندگی با تمام

خوشی ها و ناخوشی ها

دردها و درمان ها

سکوت ها و موسیقی ها

بی رنگی ها و رنگ ها

تنهایی ها و عشق ها

سردی و گرمی ها

می خواهمت

اما ای کاش این قدر با زمان صمیمی نبودی

دوچرخه من

می خوام یک دوچرخه بخرم

دلم رو بگذارم تو سبدش

و رکاب زنان برم دور دنیا

می خوام به تمام جاده ها سلام کنم

می خوام به همه آدم های دنیا سلام کنم

می خوام اینقدر رکاب بزنم تا پرواز کنم

می خوام برم توی ابرها

و به تمام پرنده ها سلام کنم

اونقدر رکاب بزنم برم زیر آب ها

به تمام ماهی ها سلام کنم

بلند بلند آواز می خونم

از هرجایی که رد می شم غم وغصه می ره

آخه دوچرخه من معمولی نیست

از زیر چرخهاش به جای گرد و خاک

ستاره بیرون می آد